เกวลินถึงกับทนไม่ไหว ศีรษะเล็กทิ้งตัวลงบนหมอนอย่างอ่อนแรง ในยามที่ภามจงใจไม่ทำตามคำขอเพราะเขาเร่งจังหวะเข้าหาเธออย่างดิบเถื่อนกระแทกกระทั้นจนทำให้เธอแทบจะหายใจไม่ออก
“พี่ภาม อ๊า เลิกเอาเปรียบลินได้แล้วค่ะ”
เกวลินถึงกับกรีดร้องวอนขออย่างทนไม่ไหว เมื่อภามทำให้อารมณ์ของเธอพุ่งขึ้นสูง และในที่สุดเธอก็รู้สึกเหมือนตัวเองกำลังระเบิดพร่างพราย เธอรับรู้ได้ถึงความสุขและผิวเนื้อที่ซ่านซ่าเพราะสิ่งที่เพิ่งปลดปล่อยออกไป ขณะที่ร่างกายโอบรัดความคับแน่นที่ถูกแทรกสอดเข้ามาอย่างเป็นจังหวะ และเธอรู้ว่าภามจงใจรั้งตัวเขาเอาไว้ขณะที่เขาแนบริมฝีปากจูบขมับเธอ และเธอก็รับรู้ว่าเขายังคงอยู่ในตัวเธอ แข็งขึง ร้อนผ่าว และเหยียดขยายรอการปลดปล่อย
เมื่อเกวลินหอบหายใจจนทรวงอกสะท้าน ทว่าดวงตาของเธอจับจ้องมองคนตรงหน้า ก็เห็นว่าเขายิ้มให้เธอ คราวนี้รอยยิ้มเจ้าเล่ห์นั้นบาดตาเธอจนแทบทนไม่ไหว ภามเหมือนปีศาจที่ปลุกให้อะไรในตั
