ตอนที่ 50 พลาดอีกจนได้ [2]
“เจ้าทำอะไร! ข้าให้เจ้าหลบมาอยู่หลังข้า.. เจิงเจียอวี่นี่คือคำสั่ง!”
“เจ้านั่งให้นิ่งหน่อย! กระบี่ข้าไม่มีตาหากมันออกจากฝักข้าเกรงว่าเจ้าจะรับไม่ไหว” เจียอวี่กำกระบี่ในมือของเขาไว้แน่นแต่เพราะด้านหลังของเขานั้นมีพี่ชายที่ได้รับบาดเจ็บ ซึ่งไม่รู้เลยว่ามากน้อยเพียงใดหากเขาใจร้อนวู่วามออกไปอาจเป็นอันตรายได้
แสงสว่างจากตะเกียงใกล้เข้ามาเรื่อย ๆ แต่ยังไม่ทันที่คนผู้นั้นจะเดินเข้ามาใกล้ แสงตะเกียงที่สาดเข้ามาพอให้แสงสว่าง ทำให้เจิงอวี้เจินตัดสินใจเบี่ยงตัวเองดึงน้องชายของเขานั้นเข้าไปหลบในซอกหินที่เห็นเพียงเล็กน้อยนั้น
ชู่ว~
“อาอวี้! อาอวี่! พวกเจ้าอยู่ไหนกันอยู่ในนี้หรือไม่” แต่เพราะเสียงที่ได้ยินนั้นเป็นเสียงที่ทั้งสองคุ้นเคยดี เจียอวี่และอวี้เจินหันมองหน้ากันก่อนจะยิ้มออกมาอย่างโล่งอกดีใจ แม้จะไม่ค่อยพอใจนักที่เพ่ยเพ่ยเดินเข้ามาในที่อันตรายเช่นนี้ แต่เวลานี้นาง
