ตอนที่ 62 สลายวิญญาณมารปลุกวิญญาณเทพ
เจิงอวี้เจินมองทั้งสามที่เดินทางกลับจวนจนลับสายตา เมื่อเหลือเพียงตัวคนเดียวแล้วเขาได้เดินกลับขึ้นไปยังอารามหนานไห่อีกครั้ง แม้จะเคยมาเมื่อวัยเยาว์ที่อารามแห่งนี้กลับเปลี่ยนไปอยู่มาก
“หากไต้ซือรูปนั้นโกหก.. สถานที่ที่พอจะใหญ่พอและปกปิดสายตาชาวบ้านได้ดีที่สุดจะเป็นที่ไหนกัน” เขายืนหลบอยู่หลังต้นไม้ใหญ่หน้าอารามก่อนจะยืนครุ่นคิดอยู่นาน
“ด้านหลัง! ถ้าเป็นที่นั่นต้องบังสายตาชาวบ้านได้เป็นแน่” เมื่อสมองเริ่มสั่งการสองเท้าของเขาจึงได้ลัดเลาะรอบกำแพงอารามราวกับเป็นพวกย่องเบาก็มิปาน เขาเดินอย่างเร่งรีบไปตามความทรงจำวัยเมื่อวัยเด็ก ในเศษเสี้ยวความทรงจำของเขานั้นจำได้ว่าด้านหลังมีทางลับที่สามารถแอบเข้าไปในอารามอยู่ที่หนึ่ง
“เจอแล้ว..” แม้อารามแห่งนี้จะแปลกไปจากเดิมอยู่มากแต่เส้นทางลับที่ฉีอันเฉาเคยพาเขามาเล่นซนในครั้งนั้นกลับยังคงอยู่อย่างเดิมไม่ได้หายไปไหน
“
