ตอนที่ 41 หมู่บ้านฉินรั่ว [2]
“ฮ่าวเฉวียน~ เจ้าอยากให้ข้าลูบหัวเจ้าเช่นนี้งั้นหรือ” เฟยหลงพูดคุยกับม้าสีดำด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยนอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน ก่อนจะหันไปมองใบหน้าของเจิงอวี้เจินและเจิงเจียอวี่ที่ได้แต่มองหน้ากันด้วยสายตาประหลาดใจ
“ที่นี่เกิดสิ่งใดขึ้นกันแน่.. เหตุใดหมู่บ้านฉินรั่วถึงตกอยู่ในสภาพเช่นนี้กัน” เจิงเจียอวี่เอ่ยถามพี่ชายพร้อมทั้งกวาดสายตามองเข้าไปในหมู่บ้านที่ดูรกร้างนั้นอีกครั้ง
ถังไม้ที่ล้มระเนระนาดอยู่หน้าเรือนแต่ละหลัง ใบไม้แห้งที่ไร้คนเก็บกวาด ข้าวของเครื่องใช้ที่หักพังอย่างเห็นได้ชัด ทุกอย่างต่างประจักษ์ชัดเจนว่าหมู่บ้านแห่งนี้ไร้ผู้คนอาศัยเป็นที่แน่นอน
“ข้ามาถึงที่นี่เมื่อชั่วยามก่อน.. ไม่พบชาวบ้านในหมู่บ้านหลงเหลืออยู่ เท่าที่สำรวจดูคาดว่าชาวบ้านน่าจะพากันอพยพออกจากที่นี่ไปเกินกว่าครึ่งเดือน” เจิงอวี้เจินเอ่ยกับน้องชายพร้อมทั้งหันมองเข้าไปในหมู่บ้านอีกครั้
