ตอนที่ 38 เริ่มต้นท่องยุทธภพ [1]
ทันทีที่เธอนั้นเอ่ยคำนั้นจนจบประโยคก็เป็นเวลาเดียวกับที่เธอนั้นได้สติ หลี่เฟยหลงยื่นมือของตนเองค้างไว้กลางอากาศด้วยความรู้สึกชะงักนิ่ง บรรยากาศรอบกายของเธอคล้ายกับว่าเงียบสนิทจนสงัด ใบหน้าชาวาบพร้อมกันนั้นภายในหน้าอกข้างซ้ายของเธอเต้นรัวราวกับคนที่กำลังตีกลอง เมื่อเธอนั้นนึกได้ว่าเสี่ยวจ๋ายไม่ได้อยู่กับเธอตรงนั้น
พรึ่บ!
“น้ำ..” แต่ก็เป็นเพียงงช่วงเวลาสั้น ๆ เมื่อกระบอกน้ำใบหนึ่งถูกวางบนมือของเธออย่างแรง และเพราะการกระทำในครั้งนั้นเองที่ช่วยเรียกสติที่หลุดลอยไปของเธอให้กลับมา
หลี่เฟยหลงสะบัดศรีษะของตัวเองเล็กน้อยก่อนจะหันไปมองที่มาของน้ำกระบอกนี้ เมื่อเธอเห็นว่าเป็นเจิงเจียอวี่ที่ยื่นมันมาให้เธอ ก็รู้สึกโล่งใจอยู่ไม่น้อย สหายทั้งสองมองหน้ากันอยู่ครู่หนึ่งด้วยสายตาที่ต่างรู้ความรู้สึกของกันและกัน
เธอยังใช้สายตาที่สั่นไหวมองหน้าของสหายผู้นี้ราวกับกำลังสะ
