ตอนที่ 55 เด็กคนนั้นกับฉันคนนี้ [1]
คำพูดของเจิงเจียอวี่ที่กล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงที่ไร้ความรู้สึก มันช่างหนาวเหน็บ เยือกเย็นจนทั้งสองได้เพียงแค่มองหน้ากันนิ่ง หลี่เฟยหลงไม่รู้หรอกว่าที่เจียอวี่เอ่ยออกมานั้นหมายความว่าอย่างไร แต่ความหมายของเขามันชัดเจนในคำพูดนั้นอย่างเด่นชัด
“เช่นนั้น.. พวกเรายังควรไปเมืองหยางสุ่ยหรือไม่” เพราะอยากจะทำลายบรรยากาศอึมครึมนี้ หลี่เฟยหลงเลือกที่จะเอ่ยถามทั้งสองด้วยน้ำเสียงที่ค่อนข้างสดใสไร้เดียงสา
“เรื่องส่วนตัวของข้าจะไม่เป็นอุปสรรคต่อชีวิตของผู้อื่น.. เราเดินทางไปเพื่อตามหาน้องชายเจ้าและช่วยเหลือเด็กที่ถูกจับตัวมา นั่นคือเรื่องหลักเรื่องด่วนที่ควรทำ” เจียอวี่เอ่ยขึ้นมาหนักแน่น สายตาของเขามองทั้งสองอย่างตั้งมั่น
“ดี! เช่นนั้นพวกเราไปแจ้งเรื่องนี้ให้ลุงฉีทราบก่อน” เมื่อเห็นความตั้งใจของน้องชายแล้ว อวี้เจิร่องรอยได้พยักหน้าก่อนจะควบม้าไปตามเส้นทางเมืองหยางส
