[ ฟ่าง :: PART ]
หลายอาทิตย์ผ่านไป
ผมยืนมองไอ้ครามมันร่อนเเป้งเพราะตอนนี้ผมกำลังจะทำเค้กไงเเล้วประเด็นไม่ได้อยู่ที่เค้ก ประเด็นมันอยู่ที่ไอ้ฟ่างทำเค้กไม่เป็น รับประทานเป็นอย่างเดียว! - -
"เดี๋ยวมึงร่อนแป้งเสร็จ ตีไข่เเล้วก็เข้าเครื่องตีเเป้ง"มันหันมาว่า
"เออๆ"
ผมเดินไปรับที่ร่อนเเป้งจากมือไอ้ครามก่อนจะลงมือร่อนอย่างช้าๆ ถ้าร่อนเเป้งไอ้ฟ่างไม่ค่อยถนัดเเต่ถ้าเป็นเรื่องร่อนเอวนี้ไอ้ฟ่างจัดให้ได้ J
"กูให้มึงร่อนเเป้งไม่ใช่เทเเป้ง"
"เออกูรู้หรอกน่า"
ผมว่าเเป้งเเม่งไม่ยอมลงในที่ๆควรลงเสือกกระเด็นออกเกือบจะหมด ไอ้ฟ่างยังเป็นมือใหม่ครับ มือใหม่ -*-
"เออทำดีเเล้ว ตีไข่สิมึงไอ้ฟ่างวันนี้จะได้เเดกมั๊ย"
"มึงก็บ่นกูอย่างกับเเม่ หูกูชาหมดเเล้วเนี่ย.."
"ก็ดูมึงทำเก้ๆกังๆเเบบนั้นวันนี้เมียมึงก็ไม่ได้เเดก"
"ชู่วๆๆ~ อย่าเสียงดังไปเมียกูหูดี"
ผมบอกพลางทำท่าทางประกอบ ไอ้ครามมันทำหน้าเอือมระอากับผ
