ตอนที่ 19
หมดแรง
ความอ่อนละมุนจากริมฝีปากหนาที่บดขยี้ลงมาบนริมฝีปากอ่อนนุ่มเริ่มแปรเปลี่ยนเป็นรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ จนคนตัวเล็กต้องพยายามขืนตัวออกด้วยความทุรนทุราย กำปั้นเล็กฟาดลงบนท่อนแขนแกร่งครั้งแล้วครั้งเล่า แต่ก็ไม่มีทีท่าว่าอีกฝ่ายจะสงบลงเลยแม้แต่น้อย
พรึ่บ!
“โอ๊ย!” ร่างบางถูกเหวี่ยงให้ล้มลงบนที่นอน ขณะที่สายตาของมาเฟียหนุ่มที่ดูเหมือนจะอ่อนลงในตอนแรกกลับมาเดือดดาลอีกครั้ง
“เธอคิดว่าการที่เสแสร้งตีหน้าตาใสซื่อแสนดีของเธอจะได้ผลหรือไง ก่อนหน้านี้เธอไม่ใช่รึไงที่อยากจะไปจากฉันจนตัวสั่น จนไม่สนใจว่าคนที่เธอไปด้วยมันจะเป็นใคร มันทำให้เธอตายได้เลยรู้ไหม ไม่กลัวบ้างรึไง” ครูสตะโกนต่อว่าคนตัวเล็กที่นั่งมองท่าทางเดือดดาลของเขาอยู่บนที่นอน ขณะที่เขากำลังปลดกระดุมเสื้อออกอย่างใจเย็น สวนทางกับอารมณ์ที่คุกรุ่นของเขาในตอนนี้อย่างสิ้นเชิง
“ฉันยังต้องกลัวอะไรอีกคะ ดูสภาพฉันตอนนี้สิ ลืมตามองให้ชัด
