ตอนที่ 6
ลับหลัง
ตกดึก
ดาร์เลเน่ยืนมองตัวเองในชุดนอนซีทรูสีพีชอยู่หน้ากระจกนานหลายนาที เพราะไม่กล้าเดินออกไปจากห้องน้ำในสภาพแบบนี้ ชุดที่เธอสวมใส่แทบจะปกปิดส่วนเว้าส่วนโค้งในร่างกายไม่ได้เลย
ก๊อก! ก๊อก!
“เลเน่เป็นอะไรรึเปล่า ทำไมยังไม่ออกมาอีก” น้ำเสียงทุ้มต่ำที่ดังอยู่หน้าประตู ทำให้ร่างบางที่กำลังคิดไม่ตกสะดุ้งตัวโยนด้วยความตกใจ ก่อนจะรวบรวมความกล้าเดินไปจับลูกบิดประตู แล้วเปิดออกไปอย่างเชื่องช้า
“ไม่ได้เป็นอะไรค่ะ คุณจะใช้ห้องน้ำเหรอคะ ขอโทษนะคะ” คนตัวเล็กก้มหน้าตอบ เพราะไม่กล้าสบสายตาตรงๆ
“ฉันบอกแล้วไงว่าเซนส์ในการเลือกเสื้อผ้าฉันดีนะ”
“คงเลือกให้คนอื่นมาเยอะใช่ไหมคะ” คนตัวเล็กประชดประชันออกไปโดยไม่รู้ตัว
“หืม?” มาเฟียหนุ่มเอียงคอมองคนตัวเล็กด้วยความสงสัย พร้อมกับช้อนใบหน้าหวานให้เงยขึ้นสบสายตากับเขา
“ฉะ...ฉันพูดอะไรผิดไปเหรอคะ”
“เมื่อกี้ กำลังหึงฉันอยู่เหรอ” ครูสถามด้วยใบห
