เวลาบ่ายของวันเดียวกัน ขณะที่ปุณณวัฒน์กำลังนั่งทำงานอยู่อย่างเคร่งเครียด ปัทกรณ์ก็เดินเข้ามาภายในห้องทำงาน พร้อมกับของฝากติดไม้ติดมือเพื่อที่จะฝากไปให้หลานสาวและน้องสะใภ้คนสวย เขานั่งลงเก้าอี้ตรงข้ามกับน้องชาย ใบหน้าหล่อยื่นเข้าไปใกล้
"เฮ้! ทำอะไรอยู่"
"อ้าวพี่ปัทกลับมาจากสิงคโปร์แล้วเหรอครับ" เขาทักทายพี่ชายขึ้น พร้อมกับรอยยิ้มที่ส่งมอบให้กัน
"มาถึงเมื่อคืน ซื้อของฝากมาฝากต้องตากับกิ่งด้วย ฉันว่าจะมาฝากแกให้เอากลับบ้านไปด้วย"
"เฮ้อ...เขาสองคนไม่ได้อยู่ที่บ้านหรอกครับพี่ปัท หนีผมไปอยู่เพชรบูรณ์กันหมดแล้ว"
"อะไรนะ ทะเลาะกันหรือยังไง ทำไมเมียแกถึงได้หอบลูกหนีพ่อไปแบบนั้น"
"ครับ ครั้งนี้กิ่งเขาเอาจริง โกรธผมหนักขนาดว่าไปรับยังไม่ยอมกลับมาด้วยเลยครับพี่ปัท"
"เห็นไหมล่ะ ฉันก็เคยบอกแกแล้วว่าสักวันหนึ่งเรื่องที่แกคิดว่ามันเล็กน้อยมันจะกลับกลายเป็นเรื่องใหญ่สำหรับชีวิตครอบครัวแก"
"ผมก็เพิ่
