แพรชมพูปลีกตัวออกจากรสจูบลุ้นระทึกของผู้ชายเอาแต่ใจมาได้สำเร็จ บางจังหวะหัวใจเต้นแรงกลับแรงขึ้น...และแรงขึ้นจนอึดอัด หายใจแทบไม่ออก
จริงอยู่ว่าเคยจูบกับพยัคฆ์ ทว่าครั้งนี้รุนแรงและเร่าร้อนมากกว่าที่ตัวเธออยู่บนตักแกร่งนอนแบนราบด้วยซ้ำ ให้ความรู้สึกต้องการมากล้นจากตัวเขา
ปลายนิ้วชี้แตะริมฝีปากบวมแดงเจ่ออย่างแผ่วเบา ก่อนแพรชมพูสลัดศีรษะแรงๆ หักห้ามใจตัวเองว่าอย่าเพ้อฝันว่าแค่ถูกเขาจูบ คิดว่าพยัคฆ์จะมีใจให้เธอ
พอคิดได้ดังนั้น มือเรียวสวยหยิบเอามือถือส่วนตัวกดส่งข้อความขอความช่วยเหลือจากพี่หมอเตโช ซึ่งเป็นคนเดียวที่จะช่วยเธอย้ายออกจากบ้านไร่แสงจันทร์
ตอนนี้เธอกำลังเดือดร้อนหนัก
ขืนอยู่ต่อไปเกิดท้องโตขึ้นมา เขาจะจับผิดสังเกตได้น่ะสิ
น้องแพร : พี่หมอคะ แพรขอความรบกวนหน่อยได้มั้ยคะ
น้องแพร : (ส่งสติกเกอร์เหมือนจะร้องไห้)
เหมือนสัตว์แพทย์หนุ่มจะไม่เข้าเวรพอดี
Techo : มีอะไรหรือเปล่า
เพ
