“ถ้าหากฉันปล่อยเธอกับครอบครัวไปจากไร่แสงจันทร์ ฉันก็ไม่รู้ว่าเธอจะคิดบอกเรื่องนี้กับใครอีกหรือเปล่า นอกจากฉัน” หัวนิ้วแม่มือชี้เข้าใส่ตัวเองประกอบกับคำพูด
“พี่เสือก็เลยคิดจะเก็บแพรไว้ที่นี่เหรอคะ”
แพรชมพูถามเสียงสั่นเครือ
“ถ้าพ่อแม่ฉันกลับมาจากสเปนก่อน แล้วค่อยว่ากันอีกที”
“แล้วเมื่อไหร่ล่ะคะ ถ้าพี่เสือไม่เคยรักแพรก็ปล่อยแพรไปเถอะค่ะ แพรจะได้ตัดใจจากพี่เสียที”
เขาไม่เคยรู้ว่าอีกฝ่ายเป็นคนแอบชอบข้างเดียวมันทรมานและเจ็บปวดภายในใจมากขนาดไหน จนต้องเก็บความรู้สึกเก่ง แพรชมพูยอมถอยทุกอย่าง ไม่มีที่จะให้ถอยอีกต่อไป
อยากร้องไห้แต่ร้องไม่ออกแล้ว
“ถ้าเธออยากไป ฉันก็ไม่ห้าม เหลือเวลาเพียงสองวัน ข้อตกลงการบริการและคู่นอนหนึ่งเดือนของเธอก็จะหมดสิ้นสัญญาลง เธอจะไปมีผู้ชายคนอื่น ฉันก็ไม่ห้าม”
“ตลอดเวลาหนึ่งเดือน” พยายามควบคุมอารมณ์และสีหน้าไม่ให้เขารู้ว่าเธอเจ็บปวด “แพรขอถามคำถามสักข้อหนึ่ง ไ
