อีกหนึ่งชั่วโมงผ่านไป ร่างสูงในชุดเสื้อยีนส์แขนยาวสีน้ำเงินกำลังเดินออกมาจากด้านหลังไร่องุ่นที่เพิ่งไปเก็บผลผลิตมากิน แพรชมพูเดินตามหลังก่อนสะดุดแผ่นหลังแกร่งที่หยุดยืน ดีที่เว้นระยะห่างเขาทันจึงทรงตัวเองไว้ได้ทัน
“พี่เสือจะหยุดทำไมไม่บอกแพรก่อน ถ้าแพรเกิดอุบัติเหตุล้มขึ้นมาจะทำยังไงคะ”
“ดูนั่นสิ พระอาทิตย์ตกดิน เธอเคยมาดูแถวนี้มั้ย”
พยัคฆ์ชี้ทางให้คนตัวเล็กดู เธอหันมองตาม
“พี่เสือ ฟังที่แพรพูดหรือเปล่า”
มือเรียวสวยอยากฟาดตีต้นแขนแกร่งสักทีสองที แต่แพรชมพูทำอะไรไม่ได้มาก เพราะเขาเป็นเจ้านาย คนอย่างลูกจ้างมีสิทธิ์โดนไล่ออกสูงถ้าหากทำแบบนั้น
พยัคฆ์จับไหล่มนสองข้างของเธอให้มายืนอยู่ตรงหน้าชายหนุ่ม บังคับตัวเธอมองไปทางฝั่งพระอาทิตย์ตกดิน กลีบปากอวบอิ่มที่เคยปิดสนิทกลับแย้มออกมาอย่างลืมตัว
มัวแต่มองความสวยของพระอาทิตย์ตกดินที่ไม่เคยเห็นมาก่อน ความฝันที่เคยอยากดูพระอาทิตย์เคียงข้างกับ
