เพราะการพบเจอกับวรัญญาคนรักเก่าของ เควินในวันนี้ทำให้หล่อนถึงกับควบคุมอารมณ์ไม่อยู่ตลอดทั้งวัน หล่อนหงุดหงิดหงุด ไม่ว่าใครจะพูดอะไรก็ฟังขัดหูไปหมด หล่อนเกลียดตัวเองที่เป็นแบบนี้ แต่... แต่หล่อนควบคุมมารร้ายในจิตใจไม่ได้เลย หากเรื่องนั้นมันเกี่ยวข้องกับเควินคาสโตรเซ่น
ผู้ชายที่หล่อนไม่มีวันเอื้อมถึง...
วรันธาราถอนใจเบาๆ ขณะย่ำเท้าไปตามทางเดินแคบๆ มุ่งสู่ห้องเช่าของตัวเอง
คืนนี้หล่อนจะไม่กลับไปหาเควิน...
หล่อนทนเห็นหน้าเขาในตอนนี้ไม่ได้ ในตอนนี้จิตใจกำลังเต็มไปด้วยความหึงหวง
หล่อนเกลียดตัวเกลียดตัวเองที่งี่เง่า แต่เพราะวรัญญาสวยราวกับนางฟ้า และเควินก็ไม่ได้รักหล่อน นี่คือเหตุผลที่ทำให้หล่อนงุ่นง่านอยู่ตลอดทั้งวัน
หล่อนจะทำยังไงดี...?
ถึงจะสามารถจัดการความรู้สึกในตอนนี้ได้ ทำยังไงถึงจะเลิกหึงหวงผู้ชายที่ไม่มีวันมาเป็นของตัวเอง
ร่างอรชรทรุดลงกับม้าหินอ่อนหน้าห้องเช่า ดวงตากลมโตยามนี้เต
