ต้องการเขาจนแทบคลั่ง...
ความเป็นชายที่ทั้งใหญ่ทั้งแข็งขึงถูไถดุดันที่เนินนางทันทีเมื่อสองขาอวบของหล่อนแยกเผยอออกจากกันจนสุดทาง
“ผม... ต้องการ... คุณ... จนแทบเป็นบ้า... วรันธารา...”
“อ๊ะ...”
“ตั้งแต่ที่รู้ว่าคุณ... ไม่ใช่ยายแก่หน้าตาอัปลักษณ์ อย่าหนีผม...” มือใหญ่คว้าสะโพกอวบเอาไว้แน่น ตรึงเอาไว้ด้วยสองมือเมื่อหญิงสาวจะขยับหนีตามสัญชาตญาณของสาวบริสุทธิ์
“คุณต้องเป็นของผม...”
จบคำประกาศิตแล้ว ความเป็นหญิงแสนไร้เดียงสาก็ถูกบังคับให้เบ่งขยายต้อนรับแก่นกายแข็งขึงใหญ่โต เขาผลักดันเข้ามาเพียงแค่ครั้งเดียวก็สามารถถลำลึกเข้ามาได้ครึ่งตัว
“อ๊ะ เจ็บ...”
แม้จะเตรียมรับมือกับความคับแน่นของสาวบริสุทธิ์เอาไว้ล่วงหน้าแล้ว แต่เควินคาดไม่ถึงว่าภายในกายของวรันธาราจะเล็กแคบคับแน่นได้มากมายถึงเพียงนี้
“ผม... จะพยายามเบามือ...”
“เจ็บ... เควิน... เจ็บ...”
ความเจ็บร้าวที่ฟาดเปรี้ยงลงมาใส่ช่างรุนแรงเห
