เกมรักเกมร้าย 1
794 คำ
ปัณฑารีย์เดินทางมาถึงโรงแรมหรูอันเป็นสถานที่จัดงาน ภายในงานมีคนดังและเหล่าบิวตี้บล็อกเกอร์ที่คุ้นหน้าคุ้นตามาร่วมงานอย่างคับคั่ง เมื่อมาถึงเธอก็ถูกทีมงานพาไปบรีฟด้านหลังเวทีเพราะงานนี้เธอไม่ได้แค่มาร่วมงาน แต่ถูกเชิญขึ้นไปพูดคุยบนเวทีกับพรีเซนเตอร์และผู้บริหารซึ่งก็คือไฮโซหนุ่มคนดังอธิป แสงสุริยา ที่ตอนนี้ครองตำแหน่งซีอีโอของบริษัทเครื่องสำอางยักษ์ใหญ่ระดับประเทศ เธอเองมีโอกาสได้เจอและพูดคุยกับเขาหลายครั้งและรู้สึกชอบนิสัยใจคอที่สุภาพและเป็นกันเอง แถมยังเป็นคนที่จริงจังกับการทำงานและเก่งมากทีเดียว ไม่แปลกที่ภายใต้การบริหารงานของเขาจะทำกำไรให้บริษัทเป็นกอบเป็นกำและออกผลิตภัณฑ์ใหม่ๆ มาสู่ตลาดเสมอและไม่ว่าจะออกตัวไหนมาก็เป็นกระแสและเป็นที่นิยมของผู้บริโภค
เสียงปรบมือดังเกรียวกราวเมื่อพิธีกรประกาศเปิดตัวพรีเซนเตอร์ ซึ่งเป็นนักแสดงวัยรุ่นที่กำลังดังเป็นพลุแตกจากซีรีย์วายที่ทำเรทติ้งถล่มทลายและแจ้งเกิดให้นักแสดงในเรื่องทุกคนไปตามๆ กัน แสงแฟลชรัวชนิดที่ปัณฑารีย์แอบสงสารนักแสดงหนุ่มคนนั้นอยู่ในใจ
“สวัสดีครับ คุณปัน” อธิปผู้บริหารหนุ่มเดินเข้ามาทักทายอย่างคนคุ้นเคย
“สวัสดีค่ะ คุณอธิป ขอบคุณที่ให้เกียรติเชิญปันมางานนี้นะคะ”
“จะไม่เชิญบิวตี้บล็อกเกอร์อันดับหนึ่งของเมืองไทยได้ยังไงล่ะครับ เราทำงานร่วมกันมานานจนบริษัทผมขาดคุณปันไม่ได้แล้วล่ะครับ”
“แหม ชมกันเกินไปแล้วล่ะค่ะ”
“ผมได้ยินว่าคุณปันไปถือศีลที่วัดป่าแถวภาคเหนือมา มิน่าล่ะเจอกันคราวนี้คุณปันสวยออร่าราวกับนางฟ้าจุติลงมาจากสวรรค์” ปัณฑารีย์หัวเราะกับคำหยอกล้อของอธิป
“แสดงว่าที่ผ่านมาปันไม่สวยไม่มีออร่าเหรอคะ”
“แล้วกัน ผมไม่ได้หมายความอย่างนั้นสักหน่อย” สองหนุ่มสาวหัวเราะกับคำหยอกเย้าที่ต่างฝ่ายต่างไม่ยอมกัน จนกระทั่งใครบางคนกระแอมขัดจังหวะขึ้น ถึงตอนนี้ปัณฑารีย์เพิ่งสังเกตว่าด้านหลังอธิปมีชายหนุ่มในชุดสูทสีดำสุดเนี้ยบยืนอยู่
“อ้อ เกือบลืม คุณปันครับนี่เพื่อนผม ฐิติพัศเจ้าพ่ออสังหาริมทรัพย์เมืองไทย หรือเรียกสั้นๆ ว่าแทนก็ได้ครับ” ปัณฑารีย์กำลังจะยกมือไหว้แต่ฐิติพัศยื่นมือมาตรงหน้าเสียก่อน อธิปแอบกรอกตามองบนกับการกระทำของเพื่อน เพราะปกติเวลาเขาแนะนำสาวๆ ให้รู้จักเจ้าเพื่อนตัวดีจะทำแค่กล่าวสวัสดีสั้นๆ ด้วยน้ำเสียงนิ่งๆ เท่านั้น
“ยินดีที่ได้รู้จักครับ”
“ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ” และดูเหมือนสวรรค์จะเข้าข้างฐิติพัศเพราะพิธีกรประกาศเชิญอธิปขึ้นไปบนเวทีพอดี ดังนั้นตอนนี้จึงเหลือแค่ปัณฑารีย์และฐิติพัศยืนอยู่ด้วยกัน เพราะหลังจากสตาฟแจ้งให้เธอสแตนบายรออยู่ตรงนี้ก็หันไปวุ่นกับการจัดการความเรียบร้อยของงาน
“ยินดีที่ได้เจอคุณอีกครั้งนะครับ”
“คะ เราเคยเจอกันมาก่อนด้วยเหรอคะ” ปัณฑารีย์พยายามนึกว่าเคยเจอชายหนุ่มตรงหน้าที่ไหน ด้วยรูปร่างหน้าตาและบุคลิกอย่างเขา หากเธอเคยเจอเขามาก่อนคงไม่มีทางลืมแน่ๆ
“คุณจำไม่ได้จริงๆ เหรอครับ”
“ขอโทษนะคะ ปันนึกไม่ออกจริงๆ ว่าเคยเจอคุณที่ไหนมาก่อน”
“ที่หน้าห้องน้ำที่ roof top คืนนั้นไงครับ” คราวนี้ปัณฑารีย์นึกออกทันทีแล้วเธอก็รู้สึกหน้าร้อนเมื่อจำได้ว่าตัวเองเมาเซจนเขามาช่วยพยุงไว้ ไม่อย่างนั้นคงได้ล้มอับอายขายหน้าเป็นแน่
“อ้อ เอ่อ…ต้องขอบคุณคุณจริงๆ ค่ะที่ช่วยปันไว้ ไม่อย่างนั้นปันคงขายหน้าแย่”
“ไม่เป็นไรครับ ผมไม่ยอมให้สาวสวยอย่างคุณต้องอับอายต่อหน้าผู้คนแบบนั้นแน่” คราวหนี้เป็นปัณฑารีย์ที่อึ้งกับคำพูดของเขาจนหาเสียงตัวเองไม่เจอ ไหนจะหัวใจที่เต้นตุบๆ ถี่รัวอยู่ตอนนี้จนเธอเกรงว่าเขาจะได้ยิน หญิงสาวแอบถอนหายใจอย่างโล่งอกเมื่อได้ยินพิธีกรประกาศเชิญตัวเองขึ้นเวที
“พิธีกรเรียกแล้ว ปันขอตัวก่อนนะคะ” พูดจบปัณฑารีย์ก็ก้าวฉับๆ ตามสตาฟออกไปทันที จึงไม่ทันเห็นรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ของฐิติพัศที่มองตามไป
- ผู้เขียน
