พิทยารู้สึกแปลกใจเป็นอย่างมากเมื่อได้รับโทรศัพท์จากเพื่อนสนิทอย่างฐิติพัศว่าต้องการห้องพักที่โรงแรมของเขาที่เพิ่งเปิดใหม่ที่พังงาเป็นเวลาสามวัน
“บอกตรงๆ ว่าฉันแปลกใจมากนะ อะไรดลจิตดลใจให้นักธุรกิจพันล้านเวลาเป็นเงินเป็นทองแบบแกคิดจะมาพักโรงแรมเล็กๆ ของฉันวะ” ฐิติพัศรู้สึกหมั่นไส้เพื่อนตะหงิดๆ เพราะโรงแรมเล็กๆ ที่เพื่อนพูดถึงนั้นคือโรงแรมหรูระดับห้าดาวขนาดใหญ่ริมทะเลที่หรูหราอลังการมาก
“ฉันก็แค่อยากไปพักผ่อนชาร์ตแบตแล้วก็อยากอุดหนุนกิจการใหม่ของเพื่อนมันแปลกตรงไหน”
“ยิ่งแกพูดแบบนี้ยิ่งแปลก เอาเถอะไม่บอกก็ไม่เป็นไร เดี๋ยวฉันก็ได้รู้จนได้”
“พูดมากจริง สรุปจัดการให้ด้วยนะ เอาห้องที่วิวดีและสวยที่สุด”
“แล้วแกจะมากับใคร มีอีหนูมาด้วยหรือเปล่า โรงแรมฉันบรรยากาศดีนะโว้ย โรแมนติกสุดๆ เหมาะกับการพาสาวๆ มาจู๋จี๋มากที่สุด”
“ฉันไปคนเดียวโว้ย แค่นี้นะแล้วเจอกัน” ฐิติพัศกดวางสายและยิ้มอย่างสมใจ ‘อี
