ดนุภัทรเลือกทำตามหัวใจตัวเองที่เรียกร้อง เขากำลังจะลงไปหาน้องสาวบุญธรรม แต่ทว่า...
“คุณลูคัสมาทำธุระอะไรที่โรงพยาบาลเหรอคะ” มธุรสเดินเคียงข้างชายหนุ่มอีกคนราวสนิทสนมอย่างรวดเร็ว
“อ๋อ ผมมาทำธุระแทนลูกน้องนะครับ เพราะผมกำลังจะกลับฮ่องกงวันนี้แล้ว คุณมธุรส”
ลูคัส มาเฟียฮ่องกง รู้สึกถูกชะตาผู้หญิงสาวสวยมาก ชื่อหอมหวานราวกับน้ำผึ้งเดือนห้าที่อยากจะลองชิมสักครั้ง
“คุณลูคัสไม่ได้เป็นคนที่นี่เหรอ ทำไมพูดภาษาไทยเก่งจัง” ถ้าไม่บอก เธอคงคิดว่าชายหนุ่มสูงใหญ่ นัยน์ตาสีอำพันเป็นคนที่นี่เสียอีก
“แม่ผมเป็นคนไทยครับ ออกไปแต่งงานกับพ่อผมที่ฮ่องกง ผมพูดไทยได้นิดหน่อย” มาเฟียฮ่องกงไม่บอกว่าตัวตนแท้จริงเป็นมาเฟียผู้น่าเกรงขาม กลัวว่าเธอจะตกใจแอบหาทางหนีจากเขา
“อ๋อ อย่างนี้นี่เอง อ้าว พี่ภัทรลงมาตอนไหนคะเนี่ย รสกำลังจะเอาของกินขึ้นไปให้พอดี นี่คุณลูคัส”
“ไม่เห็นอยากจะรู้จักด้วยซ้ำ!”
คนตัวสูงข่มอารม
