มธุรสกำลังจะเดินเข้ามาตรงยังโรงแรมกลับถูกใครบางคนโป๊ะยาสลบจนหมดสติภายในอ้อมแขนของผู้ประสงค์ร้ายแก่หญิงสาว
ดนุภัทรรีบตามหาน้องสาวบุญธรรม เพราะงานด้านในเลิกราตั้งนาน เขาเป็นห่วงเธอกลัวว่าจะถูกพวกโจรฉุดกระชากเข้าไปทำร้าย ผู้หญิงตัวเล็กๆ คนเดียวอยู่ที่มืดดึกดื่น แบบนี้มันอันตราย
“น้องรส ได้ยินพี่ไหม พี่มาตามรสกลับบ้าน” ไม่ว่าเขาจะตะโกนเรียกชื่อเธอดังขนาดไหนก็ไร้เสียงตอบรับกลับมา
“น้องรส น้องอยู่ไหน พี่เป็นห่วงเธอจนแทบจะเป็นบ้าตายอยู่แล้ว”
พลันสายตาคมกริบสะดุดเห็นรถตู้คันใหญ่เพิ่งแล่นออกจากด้านหลังโรงแรม ใจแกร่งกระตุกลงวูบตาตุ่มกลัวว่าเธอจะถูกพวกลูกน้องพิสุทธิ์ลักพาตัวไป
“ไอ้ภัทร แกมาช้ากว่าพวกมันไปก้าวเดียว โธ่เว้ย! น้องรส” เขาสถบคำหยาบโลนอย่างหัวเสีย เจ็บใจตัวเองที่ดูแลดวงใจของตัวเองไม่ดีตามที่เคยสัญญากับคุณพ่อเอาไว้
............
หญิงสาวรู้สึกตัวอีกทีก็เหมือนมีมือใหญ่สกปรกลูบไล้ต้นขา
