“ก๊อก ๆ ๆ” เสียงเคาะประตูทำเอาหวันยิหวาสะดุ้งเฮือก มารดาของเธอ ที่เพิ่งเข้ามาสำรวจความเรียบร้อยเป็นคนเปิดประตู เจ้าบ่าวหล่อเนี้ยบตั้งแต่หัวจรดเท้ายืนหน้านิ่งอยู่ตรงนั้น
“เจ้าบ่าวมารับเจ้าสาวแล้ว” เสียงเจนจิราและเกวลินกรี๊ดกร๊าดขึ้นก่อนจะรุนหลัง เพื่อนรักออกไปหาเจ้าบ่าว
พ่อเลี้ยงภูดิศมีสภาพไม่ต่างจากที่เธอคิดไว้ เขามองเจ้าสาวของตนอย่างตะลึงลาน ดวงตาคมค่อนข้างดุเบิกกว้างเล็กน้อย ดวงตาที่มีเปลวเพลิงสว่างไสวพร้อมจะลุกลามไปทั่วร่างระหง
หวันยิหวาหลบสายตาวูบ หน้าร้อนผ่าวลามจนถึงใบหู นี่เป็นครั้งแรกในชีวิตที่เธอเห็นสายตาแบบนี้จากเขา แข้งขาก็พาลสั่นจนเพื่อนสาวต้องผลักไปข้างหน้า
“ยิ้ม” เกวลินยื่นหน้ากระซิบข้างหู เจ้าสาวจึงค่อยๆ เปิดยิ้มหวานหยดที่คิดว่าสวยที่สุดในชีวิตออกไป
ภูดิศชะงักงันคิดว่าเพิ่งเจอผู้หญิงที่สวยที่สุดในโลกก็วันนี้ ใจของเขาอยู่ที่เธอแล้วเพียงผู้เดียว ท่อนแขนกำยำยื่นออกไปตรงหน้
