ตอนที่ 23 หมูกระทะกะเธอ
ขึ้นชื่อว่าฤดูฝนจึงแทบไม่มีวันไหนเลยที่ซินจะไม่เจอฝนตกในช่วงเย็น เธอมีร่มคู่ใจอยู่คันหนึ่งที่พกมาทุกวัน ทว่าจากสายฝนที่โหมกระหน่ำลงมาราวกับฟ้าจะถล่ม ต่อให้มีร่มคันใหญ่ก็ยังไม่อยากจะเดินออกไปเผชิญกับมัน ได้แต่คอยให้สายฝนเหล่านั้นเบาบางลงกว่าที่เป็น
เลยเวลาเลิกงานมาชั่วโมงกว่าแล้ว เธอติดภารกิจของตัวเองที่สาวรุ่นพี่สั่งเอาไว้จึงทำให้ต้องกลับช้ากว่าคนอื่น ผู้คนที่อยู่ด้วยกันก่อนหน้าก็ทยอยกลับกันเกือบหมด เหลือเพียงพนักงานรักษาความปลอดภัย และพนักงานกะดึกในโรงงานอีกฝั่งหนึ่งของบริษัท
ครืด~
พันไมล์ : อยู่ไหน
หญิงสาวก้มมองเครื่องมือสื่อสารของตัวเองพลางก้าวถอยหลังเมื่อลมพัดเอาละอองน้ำเข้ามา ข้อความของเขาเธอไม่ได้ตอบมาตั้งแต่วันก่อนนั้น แต่เขาก็ยังขยันส่งมาเหลือเกิน
ซิน : บริษัท
เธอตอบเขาไปแค่สั้น ๆ หวังว่าเขาคงเข้าใจและไม่นานเกินรออีกฝ่ายก็ส่งกลับมา
พันไมล์ : หันหลังห
