ความสุขเวลาที่ได้อยู่กับคนรักมันเป็นสิ่งที่วิเศษที่สุดมันสุขจนรัญรวีนึกไม่ออกว่าถ้าไม่มีเขาอยู่ข้างๆ ชีวิตของเธอจะเป็นยังไง
“หนูเนยทั้งสวยทั้งฉลาดแบบนี้นี่เองลูกชายแม่ถึงได้ยอมหยุดความเจ้าชู้” มารดาของพีรกันต์เอ่ยชมเมื่อเขาพาเธอมาแนะนำให้กับครอบครัวรู้จัก
“แบบนี้พ่อว่าเราจัดงานแต่งพร้อมกันเลยดีไหม พ่อแม่ของหนูอยู่ที่ไหนล่ะ พ่อจะได้รีบไปจัดการทุกอย่างให้มันถูกต้อง” คุณเอกวิทย์บอกว่าที่สะใภ้เล็กที่เขาเห็นครั้งแรกก็รู้สึกถูกชะตา
“เนยไม่มีญาติที่ไหนหรอกค่ะ”
“ตายจริงพ่อกับแม่ขอโทษนะลูกที่ถามไปอย่างนั้น”
“ไม่เป็นไรค่ะ”
“ถึงไม่มีใครเหลือแล้วก็ต้องทำให้มันถูกต้อง”
“เนยว่ารออีกหน่อยก็ได้ค่ะ เนยยังไม่พร้อมเท่าไหร่”
“นี่ลูกชายแม่ทำอะไรให้เนยไม่มั่นใจหรือเปล่า”
“เปล่าค่ะ พี่กันต์ดีกับเนยมาก”
“เหลือเวลาอีกหลายเดือนแม่ว่าระหว่างนี้กันต์ต้องหาทางพูดให้หนูเนยยอมแต่งงาน แม่อยากจะอุ้มหลานเต็มแก่แล
