Chapter 50
ดรัณวดีมองประตูห้องน้ำนิ่งนาน ท่าทีเฉยเมยของสามีไม่ได้ทำให้เธอชาชิน แต่เจ็บแปลบทุกครั้งที่เขาเมินเฉย
หญิงสาวบอกตัวเองว่าเธอควรจะลงไปเตรียมอาหารเช้าให้เขา เพราะนั่นคือหน้าที่ที่ดีของภรรยา
แม้เขาจะไม่แตะอาหารของเธอ หรือถึงจะกินก็น้อยครั้ง แต่เธอก็ยังอยากทำอาหารให้เขาอยู่ดี
อาหารทุกมื้อที่เธอทำ เธอทำด้วยใจ ทำสุดฝีมือทุกครั้ง เพื่อให้คนกินมีความสุขที่สุด เธอทำอะไรอย่างตั้งใจเสมอ ไม่เคยทำอะไรฉาบฉวยไร้ความใส่ใจ
“พี่ตรีกินข้าวเช้าก่อนสิคะ” เธอรีบบอกสามีที่แต่งตัวเรียบร้อยแล้ว กำลังจะเข้าไร่
“พี่ยังไม่หิว เธอกินเถอะ”
“แต่พี่ตรีคะ” เธอทำท่าจะเดินตามไปง้อให้เขามากินข้าวเช้าด้วยกัน แต่ต้องชะงักเพราะมีรถยนต์คันหนึ่งแล่นมาจอด คนที่ลงมาจากรถก็คือแพรพลอย เพื่อนสนิทเพียงคนเดียวของตรีที่เขาคบหาอยู่นานหลายปี และไปไหนมาไหนด้วยกันตลอด
“สวัสดีค่ะน้องรัณ วันนี้พี่ขอฉกตัวตรีไปกินข้าวเช้าด้วยก
