ใต้ซือรับจอกชามาและดื่มจนหมดอย่างรวดเร็ว และวางจอกชาลง
“เชือกหวายมุกเกร็ดน้ำค้างนี้ เจ้าจงสวมติดกายเอาไว้ ข้ารู้ว่าเจ้ามีวิชาหูพันลี้ แต่สิ่งนี้จะช่วยเพิ่มพลังวัตและปรับลมปราณในกายเจ้าให้ผสานกับมัน และช่วยในการฟังเสียงให้ชัดมากขึ้น สิ่งนี้อาจจะช่วยเจ้าและเว่ยซื่อจื่อได้ในวันข้างหน้า”
นางมองสายหวายสีดำที่มีมุกเกร็ดน้ำค้างสีขาวห้อยอยู่ นางรีบจับที่ข้อมือในทันทีตามที่ใต้ซือบอก
“ทีนี้เจ้าก็ลองตั้งสมาธิกำหนดลมปราณเปิดจุดตันเถียนและเริ่มรวบรวมพลังไปที่มุกเกร็ดน้ำค้างนั่น เจ้าเห็นและได้ยินสิ่งใดบ้าง”
ซูเม่ยทำตามที่อาจารย์บอกในทันที เมื่อเริ่มตั้งจิตนางก็เริ่มสงบ เสียงรอบ ๆ กายเริ่มลดลงเหลือเพียงสิ่งที่นางต้องการจะได้ยิน เสียงของเว่ยเฟิงหรงที่กำลังคุยกับต้าหมินเรื่องลูกทับทิมและกำลังหากระจาดมาใส่เพื่อจะนำทับทิมนั้นมาให้อาจารย์และมาให้นางด้วย
“อาจารย์เจ้าคะ นี่มัน!!….”
“เจ้าหมั่นฝึกบ่อย ๆ มัน
