ตอนที่ 46 รุกแรง
มิรินตื่นมาช่วงสาย ๆ ของวัน ไม่บ่อยนักที่เธอจะตื่นสายขนาดนี้ เป็นเพราะเมื่อคืนนอนดึกและข้างนอกฝนตกเลยทำให้นอนหลับยาวจนถึงเก้าโมงครึ่ง
หลังจากตื่นนอนเธอก็สั่งข้าวขึ้นมาทานที่ห้องแล้วอาบน้ำแต่งตัวเตรียมไปเรียน ทว่าจนถึงสิบโมงครึ่งแล้ว ฝนก็ยังไม่หยุดตก
มีสายเรียกเข้าจากใต้หล้าโทรเข้ามาระหว่างที่กำลังคุยกับพิ้งค์ เพื่อนบอกเธอว่าตอนนี้เพื่อนอยู่ในมหาวิทยาลัยแล้วเพราะช่วงเช้าพิ้งค์มีนัดกับรุ่นพี่ที่ชมรมแบตมินตัน เพื่อนของเธอเป็นนักกีฬาของคณะและกำลังจะลงแข่งช่วงงานกีฬาของมหาวิทยาลัยต้นเทอมหน้านี้
(ตื่นแล้วทำไมไม่โทรหา) เสียงไม่พอใจปนน้อยใจดังมาจากปลายสาย น้ำเสียงแบบนี้ไม่ได้เพิ่งตื่นนอน ถ้าเธอจำไม่ผิดวันนี้เขาน่าจะมีเรียนเก้าโมงครึ่ง
“ก็ไม่มีใครบอกนี่คะว่าต้องโทร” หญิงสาวเถียงกลับพร้อมกับรอยยิ้มชอบใจ
(วันหลังโทรมาด้วยนะถ้าตื่น)
“ปกติรินตื่นตีห้าครึ่งนะ” เขาในเวลาแบบนั้
