ตอนที่ 57 ตัดให้สั้นอย่าให้เหลือคม
หลังจากทานข้าวเย็นกันแล้วใต้หล้าก็ไปช่วยพ่อของเขาเก็บของอยู่ทางด้านหลังบ้าน มิรินช่วยแม่เตยหอมเก็บกวาดห้องครัวและพูดคุยกันเรื่อยเปื่อย ความสัมพันธ์ของเธอกับแม่ของเขาดีขึ้นเรื่อย ๆ และรวดเร็ว ได้รู้ว่าแท้จริงแล้วแม่ใจดีมากแค่ไหน ไม่ดุเหมือนที่เธอเคยนึกกลัวเลย
สงสัยดุแค่กับลุกชายตัวเองเพราะคงดื้อเหลือเกิน
“คืนนี้ไม่กลับกันแล้วไหม นอนบ้านกับแม่นี่แหละ” คนเป็นแม่เอ่ยปากชวนเมื่อเห็นว่าตอนนี้ค่ำมากแล้ว จะนอนที่นี่ก็คงไม่เสียหายอะไร นางไม่ว่า ดีด้วยซ้ำจะได้มีเพื่อนคุยไม่เหงาเหมือนทุกวัน
“ไม่ได้หรอก พรุ่งนี้มิรินมีนัดกับรุ่นพี่แต่เช้า” ใต้หล้าเดินมาบอกแม่ของเขาก่อนจะมองเวลาบนหน้าปัดนาฬิการาคาแพงของตัวเองที่ตอนนี้บอกเวลาเกือบจะสองทุ่มเข้าไปแล้ว “เดี๋ยวก็จะกลับ”
ผู้เป็นแม่ได้แต่พยักหน้าอย่างเข้าใจ เธอไม่รบเร้าพวกหนุ่มสาวเพราะเข้าใจเรื่องความเป็นส่วนตัวดี แถมไอ
