ตอนที่ 56 ลูกบุญธรรม
ใต้หล้าพาเธอมาที่บ้านของเขา ขับรถมาเพียงครึ่งชั่วโมงก็ถึงบ้านหลังใหญ่หลังหนึ่งที่บ่งบอกถึงฐานะความเป็นอยู่ของเขาเป็นอย่างดี แต่สิ่งที่เธอแปลกใจคือทำไมเขาไม่กลับบ้านทั้งที่มันไม่ได้ไกลกับมหาวิทยาลัยนักเลย ถ้าเป็นเธอคงกลับบ้านมาหาพ่อแม่ทุกวันหรือเพราะเขาเป็นผู้ชาย ชอบชีวิตอิสระหรืออย่างไร
คนที่อยากอยู่กับพ่อแม่ ไม่มีโอกาสได้อยู่ส่วนคนที่มีโอกาสกลับหนีออกมาใช้ชีวิตคนเดียว บางทีเธอก็รู้สึกอิจฉาเขาเหมือนกันที่ยังมีพ่อแม่อยู่พร้อมหน้า มีพ่อแม่คอยให้คำปรึกษาและให้กำลังใจ ไม่ต้องโดดเดี่ยวเดียวดาย
“เหม่ออะไร” เสียงเข้มเรียกสติของคนที่กำลังนั่งคิดอะไรเรื่อยเปื่อยแม้กระทั่งรถจอดสนิทแล้วเธอก็ยังไม่รู้ตัว
เขาเข้าใจความรู้สึกของเธอ เข้าใจสถานการณ์หลายอย่างที่ทำให้เธอเป็นแบบนี้ แต่เขาไม่อยากเห็นเธอเป็นแบบนี้เลย เขาอยากเห็นเธอมีความสุขและอยากเห็นแววตาสดใสของเธอ เขาจำได้ว่าเขาเคยเ
