“จริงสิ ผมจะโกหกคุณทำไม คุณไปหาข่าวของเธอดูได้ ตกลงว่าที่งอนผมเป็นเรื่องบริจิตต์นี่เอง”
“เปล่าสักหน่อย” พิลาสินีบอกแล้วรู้สึกอายที่เข้าใจเขาผิดไปใหญ่โต ที่แท้แล้วคุณบริจิตต์คนนั้นเดินไม่ได้นี่เอง เธอไม่น่าหึงเขาจนขาดสติเลย
“เรื่องคุณบริจิตต์ฉันเข้าใจแล้ว และขอโทษด้วยที่คิดไม่ดี แต่ทำไมฉันโทรไปแล้วไม่รับสายคะ ไม่โทรกลับมาด้วย”
“ก็ยุ่งทั้งเรื่องการประชุม แล้วก็เรื่องของคุณ” แต่เขาไม่ได้บอกว่าเรื่องของพิลาสินีที่ทำให้เขากำลังยุ่งคือเรื่องอะไร “พอดีตอนนั้นลีโอมันกำลังรายงานเรื่องสำคัญกับผมอยู่ ผมต้องทำหลายอย่างในเวลาเดียวกัน พอนึกขึ้นได้ว่าจะโทรกลับคุณก็เป็นเวลาเข้านอนของมาลีแล้ว ผมเลยไม่อยากโทรมารบกวนคุณกับลูก ก็ตั้งใจว่าจะมาเคลียร์ให้เข้าใจ”
ร่างบางหมุนตัวหนีเพราะอยู่ในอารมณ์เชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่ง แต่ก็ถูกมือแกร่งรั้งเอาไว้ ไทเลอร์กอดจากด้านหลังแล้วก้มหน้าซุกไซ้ซอกคอหอมกรุ่นอย่างหลงใหล
