“อันนี้แด๊ดสั่งทำเพื่อมาลีโดยเฉพาะเลยครับคนดี”
“ขอบคุณค่ะแด๊ดดี้ มาลีชอบ” เด็กหญิงรับมาถือไว้
“ชอบเพราะสวย หรือชอบเพราะอยากกินครับ”
เด็กหญิงยิ้มเมื่อถูกผู้เป็นพ่อรู้ทัน “ชอบทั้งสองอย่างเลยค่ะแด๊ด” ว่าแล้วยื่นหน้าไปจุมพิตแก้มของบิดา ที่กำลังอุ้มเธอขึ้นมายืนดูเจ้าสาวคนสวยกำลังโยนช่อดอกไม้ ส่วนคนที่ได้ดอกไม้ของเจ้าสาวไปมาลีได้ยินบิดาพูดชื่อผู้หญิงคนนั้นว่า
“ลัลนา”
เป็นครั้งแรกที่พิลาสินีจดทะเบียนสมรสก็อดจะตื่นเต้นไม่ได้ แถมยังมีแม่หนูตาแป๋วมานั่งเป็นพยาน เจ้าหน้าที่รัฐมองบุคคลทั้งสองแล้วประทับตราลงบนทะเบียนสมรสและยื่นให้คนดังแห่งเมืองพรอวิเดนซ์พร้อมรอยยิ้ม
“ยินดีด้วยนะครับคุณไทเลอร์”
“ขอบคุณครับ”
เขาโอบกอดพิลาสินีและลูกสาวเอาไว้ด้วยความรักสุดหัวใจก่อนจะหันไปบอกภรรยา
“ผมจดแล้วจดเลย จดครั้งเดียว และกับคุณคนเดียวเท่านั้นนะแพตตี้”
พิลาสินีประสานสายตากับเขาอย่างลึกซึ้ง ริมฝีปากอิ่มคลี่ยิ
