บทที่ 34
ให้ไม่ได้ ก็ไม่เอา
เป็นหนึ่งเดือนกว่าที่แสนจะทรมาน และผ่านไปอย่างเชื่องช้า ปกติช่วงปิดภาคเรียนไทป์จะใช้ชีวิตสุดเหวี่ยง แต่กลายเป็นว่าช่วงเวลาที่ผ่านมา เขากลับเอาแต่นึกถึง และอยากเจอคนที่ขอเวลาทบทวนตัวเอง
วันนั้นหลังจากตื่น อ้ายขอร้องให้เขากลับ ที่แย่ไปกว่านั้นคือการขอห่าง ไม่แชท ไม่โทร หรือแม้แต่เจอกัน ยอมรับปากเพราะคิดว่าเธอกำลังงอน ไว้ค่อยง้อวันหลัง แต่มันกลับไม่ใช่ อ้ายทำจริง หนักไปกว่านั้นคือเขาไปหาที่บ้านอีกครั้ง เธอก็ไม่ยอมเจอ เก็บตัวเงียบ จนต้องถอยและกลับมาทบทวนตัวเองเช่นกัน
“แม่งเอ๊ย!”
โยนโทรศัพท์ลงบนเตียงนอน พยายามโทรหาอ้ายแต่เธอไม่รับ เดินวนไปวนมาราวกับคนบ้า ความคิดฟุ้งซ่านไปถึงขั้นที่ว่า เธออาจชอบคนอื่นมากกว่าเขาไปแล้ว
ไม่ได้..อย่างไรก็ไม่ได้ จะมาหลอกให้คลั่ง แล้วทิ้งไปดื้อ ๆ มันไม่ดีนะเว้ย! คิดดู..ขนาดไม่ใช่แฟน เขายังจ่ายหนี้ให้สามล้าน ถ้าเป็นแฟนจะขนาดไหน
ทำไมผ
