บทที่ 30
ผ้ากันเปื้อน NC
“ทำไมถึงแกล้งเธอล่ะครับ”
เสียงถามจากด้านหลัง ทำให้ร่างสมส่วนในชุดสูทกระโปรงทรงสุภาพหยุดเดิน จากนั้นก็หันมองเจ้าของเสียง ริมฝีปากบางฉีกยิ้ม สบตากับชายหนุ่มที่ยืนพิงรถยนต์ด้วยท่าทีคาดเดายาก
“คนนั้นฟ้องเหรอ?”
“ไม่สำคัญว่าฟ้องหรือไม่ฟ้อง แต่สำคัญที่ว่าคุณทำเพื่ออะไร” เจ้าของใบหน้าหล่อเหลาเสียงเข้ม แสดงความไม่พอใจ จนคู่สนทนาหัวเราะ
“จะมีคนใหม่ทั้งที หาดีกว่านี้ไม่ได้เหรอคะ” น้ำเสียงเย้ยหยัน ทำให้คนฟังแสยะยิ้ม จ้องตาอีกฝ่ายด้วยแววแข็งกร้าว
“ไม่ใช่ธุระกงการอะไรของคุณเลย มันคือชีวิตของผมครับ”
“ฉันแค่หวังดี อยากให้คุณมีแฟนที่คู่ควรกว่านี้ มองยังไงก็ขัดตา”
“หวังดี หรือ หวงก้าง”
“พูดอะไรของคุณ!”
ฝ่ายหญิงชักสีหน้าเมื่ออีกคนพูดจี้จุด
“พูดตามที่เห็น อย่าลืมว่าพวกเราเลิกกันแล้ว และคุณเองที่เป็นฝ่ายทิ้งทุกอย่าง ฉะนั้นอย่าทำแบบนี้อีก เพราะผมจะเข้าใจไปว่า คุณยัง
