ที่อยู่ของจามาลใหญ่โตไม่ผิดไปจากคฤหาสน์ของอเล็กซิโอแม้แต่น้อยหรือบางทีอาจจะใหญ่โตกว่าด้วยซ้ำ อลิซยืนมองความงดงามของสิ่งก่อสร้างตรงหน้าอย่างตื่นตะลึง แล้วก็ต้องสะดุ้งน้อยๆ เมื่อได้ยินเสียงสาวใช้วัยลายครามคนหนึ่งดังขึ้นใกล้ๆ ตัว
“มาพบใครหรือคะ”
“เจเจ เอ่อ... คุณจามาลอยู่ไหมคะ”ท่าทางของสาวใช้เต็มไปด้วยความแปลกใจ ก่อนจะถามขึ้นอีกด้วยน้ำเสียงราวกับว่าไม่เชื่อถือคำพูดที่หล่อนพูดออกไปนัก
“นัดไว้หรือเปล่าคะ เพราะถ้าไม่ได้นัดคุณชายไม่ให้พบค่ะ”
อลิซหรี่ตามองคู่สนทนานิ่ง ปากอิ่มเม้มเป็นเส้นตรงอย่างพยายามบังคับให้อารมณ์เยือกเย็นที่สุด ที่นี่ไม่ใช่บ้านของหล่อน ดังนั้นต้องใจเย็นๆ ใจเย็นเข้าไว้อลิซ หญิงสาวเตือนตัวเองอยู่ภายในอก
“อย่างฉันไม่จำเป็นต้องนัดหรอก...”
“ไม่ได้ค่ะ ทุกคนที่จะเข้าพบคุณชายต้องผ่านการนัดหมายล่วงหน้าก่อนค่ะ ไม่อย่างนั้นจะไม่มีทางได้เข้าพบเด็ดขาด”
“เธอพูดเหมือนว่ามีคนมาขอพบจามาล
