จามาลหันหน้าหนี เขาเดินไปหยุดที่หน้าต่างห้อง หันแผ่นหลังกว้างให้กับหญิงสาว
“ไม่ต้องมาบีบน้ำตาหรอกอลิซ เพราะน้ำตาของคุณมันไม่มีทางทำให้ผมยอมกระโดดลงไปในหลุมพรางที่คุณขุดเอาไว้ได้หรอก ผมจะไม่มีวันไว้ใจคุณอีก ไปซะ... อย่าให้ผมต้องไล่ซ้ำ”
เขาไม่มีทางเชื่ออลิซอีกแล้ว จามาลบอกตัวเองในอก เขาเคยจะเชื่อหล่อน เคยคิดว่าบางทีหล่อนอาจจะไม่ได้รักแมทธิวอย่างที่พูดออกมาก็ได้ แต่... แต่หล่อนบอกใส่หน้าเขาเองไม่ใช่หรือว่าหล่อนรักแมทธิว รักแมทธิวและเกลียดเขาเข้าไส้ หล่อนพูดมันออกมาจากปากด้วยตัวเอง
จามาลขบกรามแน่น สองมือกำเป็นหมัดอยู่ที่ข้างตัว นี่หล่อนจะรู้ไหมนะว่ายิ่งเห็นหล่อนเป็นแบบนี้ เขาก็ยิ่งเจ็บปวด อยากจะกอดอยากจะจูบแต่ก็แตะต้องไม่ได้ เขาเป็นผู้ชายที่โลภมาก เขาไม่ได้ต้องการแค่ร่างกายของอลิซเท่านั้น แต่เขาต้องการหัวใจของหล่อนด้วย และหากไม่ได้หัวใจ เขาก็จะไม่มีวันเข้าใกล้เจ้าหล่อนอีก ไม่มีวันยอมเจ็บ
