“เชิญตามสบายนะ ฉันไปอาบน้ำนอนล่ะ” ร่างสูงเอ่ยอย่างไม่แยแส เขาไร้หัวใจที่สุด คนอย่างเขาสักวันจะต้องได้รับผลกรรมที่เขาทำกับลูกในวันนี้ ส่วนลูกน้อยที่อยู่ในครรภ์ เธอไม่ลำบากสักนิดเลยที่จะต้องเลี้ยงเขาเพียงลำพัง เพียงแค่รู้สึกสงสารลูกเท่านั้นที่มีพ่อเลวๆ แบบเขา
เมื่อเขาขึ้นไปบนห้องนอนของเขาแล้ว มายาวีไม่รอช้าที่จะเก็บกระเป๋าแล้วเตรียมออกจากบ้านหลังนี้ เธอคงจะไม่อยู่ที่นี่แล้ว ในเมื่อเจ้าของบ้านเขาไล่ซะขนาดนั้น เธอจะทนอยู่ทำไม บ้านของเธอก็มี จากนี้เธอขออย่าได้พบได้เจอผู้ชายเลวๆ แบบเขาอีก ขอให้ทุกอย่างขาดกันตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป
เมื่อเก็บของเรียบร้อยแล้ว มายาวีก็โทรบอกบิดามารับ ท่ามกลางความแปลกใจของบิดา แต่มายาวีจะยังไม่เล่าอะไร เพราะไม่อยากให้บิดาขึ้นไปหาเรื่องเขา เธออย่างให้ทุกอย่างจบลงตรงนี้จริงๆ
“คราวนี้จะเล่าให้พ่อฟังได้หรือยังลูกว่าเรื่องมันเป็นมายังไง” คุณมนัสเอ่ยถามบุตรสาวที่มีสีหน้า
