“คงไม่มีใครมานั่งประเมินราคาของตัวเองหรอกค่ะ แต่ถ้าจะให้ทำอะไรซักอย่างที่พอจะเทียบกับศักดิ์ศรีที่คุณต้องเสียไป ฉันยินดีทำ” แพรใสเอ่ยเสียงมุ่งมั่น
“งั้นก็นอนกับฉันซะสิ กล้ามั้ยล่ะ” ปุณณ์เอ่ยเสียงเยาะ
“อย่าล้อเล่นเลย คุณไม่ได้ต้องการตัวฉันหรอก” กว่าจะตั้งสติได้ก็เล่นเอาหญิงสาวคิดหนักเหมือนกัน เธอไม่เชื่อว่าเขาจะต้องการตัวเธอ แต่เขาคงแค่พูดให้เธอรู้สึกตกต่ำที่สุดเท่านั้น
“ไม่ได้ล้อเล่น ฉันพูดจริงๆ มันจะดีแค่ไหน ถ้าฉันได้ตัวคนที่เคยทิ้งฉันไป แล้วก็เขี่ยทิ้งแบบไม่สนใจใยดี” ปุณณ์พูดออกมาเพื่อให้หญิงสาวช้ำใจ แพรใสอยากจะเถียง แต่ทว่าเธอก็ไม่อยากรื้อฟื้นเรื่องราวในอดีต ที่เธอพยายามลืมมัน แม้ว่าจะลืมไม่ได้เลยสักวันก็ตาม
“คุณทำแบบนี้ทำไม” แพรใสเริ่มกังวลกับสิ่งที่เขาจะให้เธอทำ มันไม่ได้เหมือนกับว่าเขาพูด เขากำลังต้องการสิ่งที่เขาพูดจริงๆ
“ในเมื่อเธอต้องการให้ฉันลดศักดิ์ศรีไปหาผู้ชายคนนั้น เธอก็ต
