และแน่นอนว่าปุณณ์ก็รู้เช่นกันว่าเขามีเวลาอยู่กับหญิงสาวอีกแค่สองวัน เขาแทบจะไม่เข้าไร่ และกอบโกยความสุขจากร่างงามตลอดทั้งวันทั้งคืน ก่อนที่จะเข้าไร่ไปแค่สองสามชั่วโมงเท่านั้น เพื่อตรวจดูความเรียบร้อย หญิงสาวทำอะไรไม่ได้ เธอได้แต่ปล่อยให้เขาทำตามที่เขาต้องการ เพราะเธอก็มีความสุขกับบทรักที่เขาป้อนให้เธอเหมือนกัน
และแล้วก็ถึงวันที่ทั้งสองต้องจากกันจริงๆ เสียแล้ว นี่คือวันที่แพรใสกำลังจะได้กลับบ้าน และเธอก็กำลังจะให้เขาไปกับเธอ เพื่อที่เธอจะได้เป็นคนพาเขาไปพบคุณปัณณ์เพื่อจบทุกอย่าง
“คุณเตรียมตัวยังคะ” แพรใสเอ่ยอย่างใจหาย
“เตรียมตัวอะไร” ปุณณ์เอ่ยท่าทางไขสือ
“ก็เตรียมตัวไปหาคุณปัณณ์ด้วยกัน ไปคุยเรื่องรับช่วงกิจการของพ่อคุณต่อไงคะ” แพรใสพยายามคิดในแง่ดี เขาอาจจะลืมไปแล้วว่าวันนี้เธอต้องกลับบ้าน และเขาก็ต้องกลับไปกับเธอด้วย
“ใครบอกว่าฉันจะไปล่ะ” ปุณณ์เอ่ยออกมาด้วยรอยยิ้มร้าย
“หมายความว่ายัง
