หนึ่งชั่วโมงต่อจากนั้น
ตาที่เมาอยู่แล้ว กินข้าวและเข้านอน ส่วนยาย ติดละครจนต้องย้ายตัวเองไปที่หน้าทีวี ที่เหลือบนโต๊ะอาหารข้างบ้านในตอนนี้ มีผม น้ำหวาน แม่ปาย และพ่อฉายเพียงสี่คน
"ย่าคงตกใจน่าดู ที่กลับบ้านคราวนี้ หลานชายเพียงคนเดียวมีเพื่อนร่วมทางด้วย" พ่อแซวยิ้มๆ แม่เองก็ยิ้มตาม ส่วนคนที่พึ่งเข้ามาบ้านนี้เป็นครั้งแรก ก็มีเพียงรอยยิ้มประดับที่ใบหน้า คนที่ทำตัวไม่ถูก เห็นจะมีแค่ผมแค่คนเดียว
"ยี่สิบกว่าปี ไม่อยากเชื่อเลย ว่าลูกแม่จะโตได้ถึงขนาดนี้ รู้สึกว่าเวลามันผ่านไปเร็วมาก"
"นั่นสิ รู้สึกว่าพึ่งได้มาใช้ชีวิตเป็นผู้ใหญ่ได้ไม่นานนี่เอง"
"เวลาไม่เคยรอใครหรือรออะไรเลยจริงๆ"
"เดี๋ยวนี้พ่อยังดื่มบ่อยอยู่เหรอปาย สุขภาพเป็นไงบ้าง เห็นก่อนหน้านี้บอกว่าลงนาข้าวในตอนที่เท้าเป็นแผล จำได้ว่าเลิกเหล้าไปพักหนึ่งไม่ใช่เหรอ"
"อือ เลิกแค่ช่วงที่มีแผลนั่นแหละ ตอนนี้แผลหายแล้ว กลับมาดื่มเหล้าเหมือ
