ผู้ใหญ่คนอื่นๆ อยู่ในบ้าน กินข้าวกัน คุยกันอย่างออกรสออกชาติ ส่วนผมปลีกตัวออกมานอกบ้าน ตามหลังพ่อที่เดินออกมาก่อน เข้าใจว่าพ่อจะออกมาสูบบุหรี่ เพราะเห็นหยิบซองบุหรี่และไฟแช็กออกมา แต่ทว่า สิ่งที่ผมเห็นกลับไม่ได้เป็นแบบที่ผมคิด เพราะพ่อไม่ได้จะสูบบุหรี่ แต่พ่อเดินออกมาเพื่อทิ้งซองบุหรี่ลงถังขยะอย่างไม่ใยดี
"ซองบุหรี่ยังไม่ถูกเปิดเลยนี่ครับ ทำไมพ่อถึงทิ้งล่ะ" คนเราจะทิ้งซองบุหรี่ได้ ก็ต่อเมื่อบุหรี่หมดซอง แต่การกระทำของพ่อ ผมไม่เข้าใจ
"พ่อเริ่มสูบบุหรี่ตอนเลิกกับแม่ บางครั้งมันก็ช่วยผ่อนคลาย แต่พ่อรู้ ว่ามันไม่ได้มีประโยชน์อะไรหรอก มีแต่ผลเสียทั้งนั้น"
"กำลังจะบอก ว่าจะเลิกบุหรี่เพื่อเมียหรือครับพ่อฉาย" ผมหยอกเย้าไม่จริงจัง ส่วนพ่อยืนเอนหลัง ใช้มือสองข้างไขว้ไปด้านหลัง รั้งน้ำหนักตัวเอง ด้วยการดันที่พนักโต๊ะม้าหินอ่อนเอาไว้
"แซวพ่อเหรอเรา"
"วันนี้ผมเห็นพ่อร้องไห้ ดีใจที่เมียยอมให้โอกาสล
