“ร้อยล้าน!”
เขามันบ้าไปแล้วหรือไง ถึงได้กล้ายื่นข้อเสนอจ่ายเงินร้อยล้านเพื่อแลกกับเซ็นใบหย่า ดวงตาคู่หวานกำลังไหวสั่นระริกด้วยความโกรธ เขารู้อยู่แล้วว่าเธอไม่มีปัญญาหาเงินมากมายขนาดนั้นมากองไว้ตรงหน้าชั่วพริบตา เขามันเจ้าเล่ห์ที่สุดเท่าที่อุ่นใจเคยเจอ
ไม่น่าหลงรักผู้ชายคนนี้แต่แรกเลย
“ร้อยล้าน ผมจะเซ็นใบหย่าให้ แต่ถ้าไม่มีเงินร้อยล้านมากองตรงหน้าผม อย่าหวังว่าอุ่นใจจะได้ออกไปจากที่นี่”
“เลว!”
“ด่าว่าผมเลว ถ้าเป็นผู้ชายคนอื่นอย่างพนักงานต่ำต้อยเจสันนั่นคงเป็นคนดีมากสินะ ถ้าคนคนนั้นไม่ใช่ผมอดทนอดกลั้นไม่ให้รังแกอุ่นใจ ป่านนี้คงไม่รอดแล้วละ ผมเสียใจที่มีเมียแล้ว แต่ยังไม่ทันได้เข้าห้องหอกับเมีย”
“ฉันเกลียดคุณ!”
แบรดลีย์ผลักกระเป๋าเสื้อผ้าจากมือบอบบางกำลังถือเดินออกจากห้องนี้ไป อุ่นใจหวาดกลัวท่าทีคุกคามของสามีนิตินัย โกรธตัวเองเคยไว้ใจให้เขาแตะต้องตัวเธอทุกซอกทุกมุม แม้ว่าเธอกับเขา
