น้องเกรซวัย 6 เดือน
"หม่ำ หม่ำ ค่ะน้องเกรซ อ้าม” แก้มใสป้อนฟักทองบดที่ผสมกับน้ำนมของอลิสให้สาวน้อยเกรซที่กำลังฉีกยิ้มให้อาสาวที่ห่างกันไม่ถึงสิบปีอย่างน่ารักพร้อมกับอ้าปากรับอาหารไปด้วย
"เดี๋ยวนี้มาทุกวันเลยนะ” กายอดที่จะแซะน้องน้อยไม่ได้ตั้งแต่ที่อลิสออกจากโรงพยาบาลเด็กหญิงแก้มใสก็มาเลี้ยงน้องเกรซกับอลิสเกือบทุกวันเลย นี่กำลังตอบแทนบุญคุณที่เขาเลี้ยงตัวเองมาใช่ไหม
"แก้มใสคิดถึงน้องเกรซนี่คะ” หันมาส่งยิ้มหวานให้พี่ชายก่อนที่มือเล็กจะบรรจงป้อนข้าวหลานสาวอย่างระมัดระวัง
"น้องเกรซเก่งมาก ๆ เลย” เมื่อป้อนจนหมดแล้วแก้มใสก็ปรบมือให้เกรซที่ยิ้มตามอาสาวอย่างไร้เดียงสาตามประสาเด็กน้อย
"จ้ำม่ำจังเลยนะคะลูกสาวพ่อ"
อุ้มลูกสาวขึ้นมาในอ้อมแขนในขณะที่แก้มใสก็กระโดดเหยง ๆ อย่างต้องการขออุ้มน้องบ้าง แต่กายกลับยันหน้าผากของน้องสาวเอาไว้ เพราะตั้งแต่เลิกเรียนพิเศษมายายตัวร้ายก็ตามติดหลานน้อยทั้งวันเลย
