บทส่งท้าย
“ยินดีกับคุณเมียคุณที่รักด้วยค่ะ”
ซีฮันกับซีหยวนในวัยขวบครึ่งดึงพลุกระดาษ เพื่อฉลองการตั้งครรภ์ของคุณแม่คนสวย เด็กน้อยยิ้มแฉ่งเมื่อถูกหอมแก้ม ปรบมือเลียนแบบคนเป็นพ่อได้อย่างน่าเอ็นดู
“สมใจอยากแล้วนะคะ”
หลังจากถูกออดอ้อนเธอก็ใจอ่อน จนป่องตามความปรารถนาของสามีสุดหล่อ อายุครรภ์สองเดือนร่างกายยังไม่เปลี่ยนแปลง เธอจึงยังใส่ชุดปกติได้ เพียงแต่ต้องระวังการเดินเหินให้มากขึ้น
“หยวนมีน้องแล้วนะครับรู้เปล่า” ซีฮันตีมึนแสร้งหันไปพูดกับลูก สามพ่อแม่ลูกกำลังนั่งบนพื้นพรม ใกล้ๆ มีต้นคริสต์มาสที่ช่วยกันตกแต่งตั้งอยู่
“ยู้..” เด็กน้อยส่งเสียง
“เป็นน้องสาวสุดสวยแน่เลย” ซีฮันยกร่างอ้วนป้อมนั่งตัก เอื้อมมือไปลูบผมที่ดัดลอนเล็กของภรรยาอย่างรักใคร่
ภรรยากับลูกเป็นส่วนเติมเต็มในชีวิต หากขาดคนใดคนหนึ่งไปก็คงไม่มีความสุข เขาไม่ต้องการอะไรอีกแล้วนอกจากพาฝันกับซีหยวน และลูกที่กำลังจะเกิดมาอีกคน
“
