บทที่ 27 รักเธอ
ในที่สุดวันแต่งงานของทาวน์และสายขิมก็มาถึง พิธีถูกจัดเป็นการภายในอยู่สวนหลังบ้าน แขกทุกควรล้วนสนิทกับบ่าวสาวเท่านั้น หนูน้อยเทียร่าอยู่ในอ้อมแขนของคุณปู่ก็กำลังน่ารักน่าชัง ซีฮันนั่งปรบมืออยู่บนเก้าอี้ ถึงถอดเฝือกออกก็ยังเดินเหินไม่สะดวก ข้างกายคือผู้หญิงที่สวยที่สุดสำหรับเขา หากวันนี้จะเป็นครั้งสุดท้ายก็ขอทำอย่างเต็มที่
เวลาล่วงเลยจนพิธีเสร็จสิ้น ชายหนุ่มได้กล่าวลาบ่าวสาวและขอตัวกลับ เขากุมมือพาฝันเดินมายังรถด้วยกันและเธอก็ไม่ขัดขืน คนขับรถพาทั้งคู่ไปยังจุดหมายท่ามกลางความเงียบไร้การพูดคุย
“ไม่หย่าได้ไหมคนดี”
คนต้องการง้อเปิดฉากทันทีเมื่อเข้ามาในคอนโด พาฝันไม่ตอบเพราะเอาแต่จ้องรูปแต่งงานบนผนัง เมื่อก่อนไม่มีแต่ตอนนี้มี ซึ่งมันไม่มีผลอะไรกับความรู้สึกของเธออีกแล้ว
“ที่ยอมตามมาก็แค่อยากคุยให้เด็ดขาดเรื่องหย่า”
เมื่อเห็นเขาเดินเซจึงพยุงไปนั่งบนเก้าอี้ จากนั้นก็ถอยห่างมอ
