"เสียดายมันหรอลิตา "ผมกำแขนเธอไว้แน่นรู้สึกหงุดหงิดยังไงก็ไม่รู้บอกไม่ถูกที่เธอมองตามมันไป
"ไม่ได้เสียดายสักหน่อยค่ะ แค่รู้สึกเหมือนเสียเพื่อนไปคนนึงแค่นั้น"
"รู้สึกเหมือนเสียเพื่อนหรือว่ารู้สึกเหมือนเสียแฟนกันแน่ เอาให้ดีๆนะลิตา"
"แค่เพื่อนจริงๆค่ะ"
"อ๋อลืมไปว่าเธอมีตัวเลือกเยอะนี่ ตัดไอ้ธามไปก็เหลืออีกตั้งหลายคนไม่ใช่หรอ"
"มีตัวเลือกแล้วไง ตอนนี้ลิตาเลือกได้หรอมีพี่ขวางทางอยู่แบบนี้"
"ใช่ เธอไม่มีสิทธิ์เลือกใครได้ทั้งนั้นนอกจากพี่คนเดียว " แล้วผมก็จับมือลิตาไว้ ลิตายังไม่ทันที่จะได้ตอบผมเจนนี่ก็วิ่งเข้ามาหา แถมยังเกาะแขนผมด้วย
"พี่วายุ ไปทานข้าวกับเจนนี่มั้ย"
"พี่คงไปด้วยไม่ได้หรอก "
"ทำไมคะ" ผมก็เลยชูมือข้างที่ผมจับมือลิตาไว้ให้เธอดู
"พี่มีแฟนแล้ว แล้วแฟนพี่ก็ขี้หวงมากด้วยนะ"
"ปล่อย ใครขี้หวงอย่ามาพูดมั่วๆนะคะ"
"ก็หนูไงคะ ขี้หวง"
"โอ้ยย แทนที่ฉันจะได้กินข้าวแต่จะได้กินน้ำต
