๓๕
ไอความร้อนจากชามบะหมี่ลอยคลุ้งเหนืออากาศ กลิ่นหอมของน้ำซุปอบอวลไปทั่วบริเวณ ร่างแบบบางของคนที่ถือชามบะหมี่เข้ามา แทรกตัวเข้ามาใกล้ บริเวณที่เขานอนเหยียดตัว หญิงสาวหย่อนสะโพกลงนั่งโซฟาตัวเดียวกับเขาในตอนที่วางชามบะหมี่ มือเรียวที่เลื่อนมารั้งมือของเขา ทำให้คนตัวโตถึงกับชะงักไป
"ทำไรอ่ะ"
"ลุกสิคะ มากินด้วยกัน"
"พี่ไม่ได้บอกว่าพี่หิว"
"ช่วยนั่งกินเป็นเพื่อนหน่อยได้ไหมคะ ถ้าไม่ได้ งั้นช่วยนั่งกินเป็นแฟนก็ได้นะ"
"ว่าไงนะ!" ยูฟ่าจ้องใบหน้าจิ้มลิ้มเขม็ง ทว่าโมเดลกับเลือกที่จะฉีกยิ้มกว้างทำเป็นไม่รู้ร้อนรู้หนาว กับสรรพนามและมุขที่เธอหลุดมันออกมา
"กำลังร้อนๆ เลยค่ะ ถ้าหิวก็ลุกมากินด้วยกันนะคะไม่ต้องกลัวเสียฟอร์ม"
"คิดว่าง้อด้วยวิธีนี้แล้วพี่จะหายโกรธไหม"
"งั้นก็บอกมาสิคะว่าเดลต้องง้อพี่ด้วยวิธีไหน เราถึงจะกลับมาคืนดีกัน"
"ไม่รู้" คนตัวโตกระแทกเสียงและทำทีเป็นเบือนหน้าหนี เรียกรอยยิ้มเล
