๔
ปึกก~
"โอ๊ยย~ เดลเกลียดพี่ยู!" โมเดลตะคอกกลับไปอย่างเหลืออดเมื่อถูกกระชากขึ้นมาบนเตียงอย่างแรงไม่มีแม้กระทั่งความปราณี
"ปากบอกว่าเกลียด เวลาฉันเข้าไปในตัวเธออย่าครางจนฉันจับได้ล่ะว่าสิ่งที่เธอพูดมันไม่เป็นความจริง"
"คิดว่าจะมีความสุขแบบนี้ได้นานแค่ไหน ไม่เคยมีใครบอกเหรอคะว่าการมีความสุขบนความทุกข์ของคนอื่น คนที่มีความคิดแบบนี้เขาไม่เรียกว่าลูกผู้ชาย"
"ฉันไม่ชอบถ้อยคำแบบนี้จากปากของเธอเลยนะ ชอบแบบเมื่อก่อนมากกว่า แบบที่เธอบอกว่ารักฉันมาก และจะรักฉันตลอดไป" โมเดลมองเห็นความร้ายกาจของเขาในตอนที่บนมุมปากหนากระตุกรอยยิ้มเย้ยหยัน
ดวงตากลมโตกวาดมองออกไปรอบลำตัวหวังที่จะหาอาวุธหรืออะไรก็ได้ที่จะฟาดแรงๆ ใส่ผู้ชายใจร้ายอย่างเขา
แต่เธอช้าไปหนึ่งก้าว เธอไม่ทันมีโอกาสได้คว้าสิ่งใดมาถือเอาไว้ด้วยซ้ำ มือหนากระชากข้อเท้าอย่างแรงพร้อมกับการดันตัวเองขึ้นมาบนเตียงด้วยกัน
"เดลจะฟ้องเฮีย ถ้าวันนี้พ
