๑๓
ร่างบอบบางทิ้งตัวลงบนที่นอนอย่างหมดแรง น้ำตาเม็ดโตยังคงปริ่มออกมาจากตาไม่ขาดสาย ต่อให้พยายามจะลืม ต่อให้จะพยายามเลิกคิดถึงคำพูดของพี่ชายที่ตอกย้ำก่อนที่จะลงจากรถมากแค่ไหน สุดท้ายเธอก็ไม่สามารถลืมและลบทุกอย่างออกไปจากใจได้อยู่ดี
'...เฮียขอสั่งห้ามให้เดลเลิกยุ่งกับเพื่อนของเฮีย ไม่ต้องเจอ ไม่ต้องพบ ถ้าเดลอยากให้เฮียจบ เดลก็ต้องทำแบบที่เฮียต้องการ!'
'ถ้าเดลทำตามที่เฮียต้องการ เฮียจะยังเป็นเพื่อนกับเขาต่อใช่ไหมคะ'
'ถ้าเดลรับปากเฮีย เฮียก็จะรับปากเดลเช่นกัน!'
มือเรียวยกขึ้นมาลูบหน้าตัวเองเบาๆ ในเมื่อเธอเลือกที่จะถอยออกมา ยิ่งการถอยทำให้ความสัมพันธ์ระหว่างพี่ชายของเธอและเพื่อนของเขายังเป็นเหมือนเดิม เธอก็พร้อมที่จะรักษาสัญญาเช่นกัน
เสียงโทรเข้าของโทรศัพท์มือถือในกระเป๋าสะพายข้างแทรกเข้ามาแทนที่ความเงียบที่ปกคลุมอยู่
โมเดลหยัดตัวลุกนั่ง ยอมล้วงโทรศัพท์ออกมาจากกระเป๋า เบอร์โทรที่ปรากฏอ
