รอฮิมลูบศีรษะน้องสาวที่มาทรุดนั่งใกล้ๆ และสำรวจอาการของพี่ชาย
“ไม่น่าเชื่อว่าเธอจะเป็นนักฆ่า เมื่อคืนน้องชอบการแสดงของเธอมากเพคะ” ลัยลาเสนอความคิดเห็น
“พูดไม่ผิดจากรอฟัส เหมือนก๊อปคำพูดกันมาทีเดียวเชียว” ลัยลาหัวเราะเสียงใสในคำพูดของพี่ชาย
“จริงนี่เพคะ แล้วเจ้าพี่จะทำยังไงกับนางเพคะ”
หญิงสาวถามด้วยความอยากรู้
“พี่ให้ท่านการิมไปสืบหาความจริงแล้ว เดี๋ยวคงทราบเรื่องในไม่ช้า ตอนนี้คงต้องให้เธออยู่ในสายตาของพี่ก่อน”
“เจ้าพี่อยากให้นางอยู่ใกล้ๆ ก็บอกน้องมาเถิด เขาลือกันว่าพอนางเข้าห้องหลังจากงานเฉลิมฉลองเสร็จสิ้น เจ้าพี่ก็เชิญนางไปเสวยอาหารด้วยกันทันที ปกติเจ้าพี่ไม่เคยทำแบบนี้กับผู้หญิงคนไหนมาก่อน” ลัยลาดักคอ
“ทำเป็นรู้ดี” สุลต่านหนุ่มดีดหน้าผากมนของน้องสาวที่ทำหน้าทะเล้นได้ไม่ต่างจากรอฟัสน้องชายอีกคนของเขา
“เจ้าพี่ชอบนางเหรอเพคะ” ลัยลาถามตรงๆ ตากลมโตจ้องมองพี่ชายอย่างจับผิด
“พี่รึจะ
