“คุณหนู” เนย์มาร์รีบเข้ามาประคองนายสาว มองคาริน่าอย่างโกรธจัด หากคาริน่าเป็นผู้ชายเขาจะกระทืบให้สาสมที่บังอาจมาทำร้ายหญิงสาวที่เขารักเช่นนี้
“ทำไม ไพร่อย่างแก กล้ามองฉันด้วยสายตาแบบนี้รึ”
คาริน่าตวาดเนย์มาร์ลั่นอย่างไม่เกรงกลัวว่าอีกฝ่ายจะร่างใหญ่และแข็งแรงกว่าเธอขนาดไหน แต่เพราะเธอมีสุลต่านรอฮิมและหลักฐานในมือถือที่ถ่ายเก็บไว้จึงคิดว่าเป็นต่อ…
“ถึงผมจะเป็นไพร่อย่างที่คุณว่า แต่จิตใจไม่ได้ชั่วช้าเหมือนใครบางคน”
เนย์มาร์ประคองร่างนายสาวให้ลุกขึ้น นีสรีนเม้มริมฝีปากแน่น มองโทรศัพท์ในมือของคาริน่าเขม็ง
“กรี๊ด... แกว่าใคร ไอ้ชั้นต่ำ”
“ผมไม่ได้ว่าใคร ใครอยากรับก็รับไป แต่อย่าได้ริอาจมาแตะต้องคุณหนูของผมอีก”
“หึ! คุณหนูของผมอย่างนั้นเหรอ”
“หยุดนะ” นีสรีนมองคาริน่าอย่างไม่เป็นมิตร ผิดแผกจากวิสัยอ่อนหวานยิ้มแย้มของเจ้าตัวเป็นคนละคน
“กลัวอะไรเล่าคุณหนูนีสรีนคนสวย”
คาริน่าเยาะก่อนจะค่อ
