เมื่อเขารับปาก ฮาซันก็สิ้นใจทันที
“ท่านลุงๆ”
รอฮิมเขย่าร่างหนาอย่างตกใจ ทำอันใดไม่ถูก รีบร้องเรียกใครที่อยู่บริเวณนั้นให้มาช่วย
“หลังจากท่านฮาซันโดนลอบฆ่าตาย คุณหนูฟาตินไม่เคยกลับมาที่โอซาเนียอีกเลยพ่ะย่ะค่ะ นี่เป็นครั้งแรกที่เธอกลับมาในชื่อของแองเจลิน่า แต่เพราะตอนนั้นพระองค์ทรงสั่งให้เจ้าหน้าที่คอยตรวจตราดูบุคคลที่เข้าเมืองมา แต่โนอาห์และคุณหนูฟาตินก็ไม่เคยกลับมา จนเวลาล่วงเลยมานาน ความเข้มงวดเลยน้อยลง”
“เธอเข้ามาฆ่าเรา... แล้วท่านถึงรู้”
“ขอประทานอภัยพ่ะย่ะค่ะ เป็นเพราะกระหม่อมเลินเล่อ”
การิมก้มหน้าอย่างสำนึกผิด
“ช่างเถอะ ไหนๆ ก็ล่วงเลยมาถึงขนาดนี้แล้ว แต่อย่าให้เหตุการณ์แบบนี้เกิดขึ้นอีก” รอฮิมนิ่งคิด
“แต่ที่น่าสงสัย เธอเข้าประเทศมาต้องถูกตรวจจับ แล้วเธอไปเอาอาวุธพวกนั้นมาจากไหน”
การิมยื่นเอกสารสำคัญอีกอย่างให้องค์เหนือหัวดู รอฮิมพยักหน้ารับเมื่อหญิงสาวติดต่อกับเพื่อนของโ
