“ความจริงเธอน่าจะเป็นแม่มดมากกว่านางฟ้านะ เพราะเธอกำลังทรมานร่างกายของฉันอยู่” รอฮิมพร่ำบอก มือหนาลูบใบหน้าหญิงสาวไปมา ฟาตินเงยขึ้นสบตา ทำไมเธอถึงอ่อนไหวเช่นนี้นะ มันต้องไม่เป็นเช่นนี้สิ หญิงสาวเริ่มดิ้นรนผลักไส เอาความโกรธแค้นที่ฝังรากลึกในหัวใจเข้ามาแทนที่อารมณ์หวั่นไหวที่เกิดขึ้น เขารู้ว่าตัวเองไม่สามารถเข้าถึงจิตใจเธอได้เลยจริงๆ เธอสร้างกำแพงขึ้นมาต่อต้านอีกเช่นเคย ไม่ว่าเขาจะทลายเท่าใดก็ตาม ริมฝีปากร้อนประกบจูบริมฝีปากอวบอิ่ม ฟาตินจิกเล็บบนไหล่หนาแน่นแล้วกัดริมฝีปากของเขาเพื่อต่อต้าน “โอ๊ย! แองจี้ ชอบให้ฉันใช้กำลังใช่ไหม” รอฮิมเริ่มฉุนเมื่อหญิงสาวทำเขาเจ็บตัวอีกแล้ว “ระหว่างเราคือความเกลียด หม่อมฉันจะเกลียดพระองค์จนวันตาย ถ้าวันไหนหม่อมฉันหนีไปได้ หรือมีโอกาสฆ่าพระองค์ หม่อมฉันจะทำทันที” เธอมองตาเขาเขม็ง รอฮิมเห็นดวงไฟแห่งความแค้นในดวงตาคมหวาน เขารู้สึกยิ่งโกรธมากกว่าเดิมเม